Zien. Je kunt zien met je ogen. Ook met je ogen en je verstand. Johannes liep het lege graf in en zag met ogen, verstand en met zijn hart! En dan staat er meteen achter: …en hij geloofde. We kunnen nog zoveel weten en Bijbelkennis hebben, maar als het ons hart niet raakt is het zo weer weg. Geloven is een zaak van het hart. Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad
In de wereld om ons heen zien we dat nog steeds velen hun best doen om niet in God en in Jezus Christus te geloven, niet in Zijn volbrachte werk op Golgotha en niet in Zijn opstanding. De Heere wil mensen nog steeds een nieuw hart geven, zodat ze léven. Leven voor Hem en getuigen van Hem. Zo leven we naar Pasen toe. En wat er ook gaande is in deze wereld, en al kunnen we niet eens Pasen vieren met de hele gemeente in de kerk, Hij is machtig om ons een gezegend Paasfeest te geven. Wat zou het geweldig zijn, als mensen, die nooit eerder geloofden in de opgestane Heer en Heiland, juist in deze moeilijke tijd zich buigen voor de almachtige God en in aanbidding neer knielen voor Zijn Zoon, Jezus Christus. Híj is sterker dan de dood! Geen graf hield Davids Zoon omkneld. Hij overwon, die sterke Held! Hij steeg uit ’t graf door ’s Vaders kracht, want Hij is God, bekleed met macht (Joh. de Heer 25:2). Een onbegrijpelijk wonder. Hij deed het uit liefde voor ons. Zondag hoorden we het in de verkondiging. In de helse pijn aan het kruis zorgde Hij nog voor Maria, Zijn moeder. En terwijl het één minuut voor twaalf was in zijn leven, vroeg de misdadiger die naast Hem hing: ‘Denk aan mij als U in Uw koninkrijk gekomen bent’. Hij vroeg een gedachte en kreeg het Paradijs. Prijs Zijn Naam! Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad
We leven in de lijdenstijd. In het kerkelijk jaar is dat een bijzondere tijd. Het lijden en sterven van de Heere Jezus en ook Zijn opstanding raakt de kern, het hart van het evangelie. Onze oud-predikant ds. Jongkind vond het preken in de veertigdagentijd altijd heel bijzonder. Alle kerkelijk feestdagen zijn bijzonder, maar met Goede Vrijdag en Pasen komt het toch wel heel dichtbij. De discipel die in deze tijd vaak in de schijnwerper staat is Petrus. Jezus komt langs en laat het oog vallen op twee broers. Eén daarvan is Petrus. Petrus is visser van beroep. En terwijl hij bezig is met zijn werk, wordt hij geroepen. Hij heeft helemaal geen oog voor Jezus, omdat hij op dat moment bezig is met zijn netten te boeten. Maar Jezus heeft wel oog voor hem. Hij ziet hem. En in die blik van Jezus wordt Petrus gevangen. Achter dat zien van Jezus zit een geweldige diepte. Daar zit de eeuwigheid achter. Hij slaat Zijn oog op Petrus, maar ook op ons. Wij worden in Zijn blik gevangen. En dan kan het best zijn dat wij nog helemaal geen oog hebben voor Hem. Wij zijn immers zo druk met onze netten, onze bezigheden. Misschien vraagt u zich af hoe dat gebeurt en hoe dat in zijn werk gaat. Dat kunnen wij nooit verklaren. Het is een wonder dat het evangelie uit Zijn mond ons hart raakt en ons leven ombuigt, zodat wij die roeping niet meer kunnen weerstaan en door de Heilige Geest aan de Heere Jezus verbonden raken. En wij Hem van harte gaan dienen. Wanneer is het met u begonnen? Dat is u misschien weleens gevraagd. Wat hebt u toen geantwoord? Begon het toen u Jezus ging zoeken? Toen u Jezus ging opmerken? Ja, dat is er allemaal van gekomen. Maar het eerste is toch wel dat Jezus u zag. Zijn oog was op u. U bent een parel in Zijn oog. Hij had Zijn leven voor u over. Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad
Medicijn. De wetenschappelijke zoektocht naar ‘het medicijn’ staat in onze dagen in het middelpunt van de publieke belangstelling. Zodra er weer een vaccin is goed gekeurd door het EMA gaat de vlag uit. En ze werken, zegt men. De ene wat beter dan de andere. Het beschermt ons tegen corona, maar redt het ons? De schrijver van het Bijbelboek Prediker heeft ook een grootschalig onderzoek op touw gezet. Eigenlijk is hij ook op zoek naar ‘het medicijn’. Zijn onderzoek is van levensbelang. Hij is op zoek naar ‘het goed dat nimmermeer vergaat’. Is er in ons leven iets dat echt van blijvende waarde is, dat de vergankelijkheid overstijgt? Daar zocht hij naar. Vaak was zijn conclusie: ijdelheid der ijdelheden, het is alles ijdelheid. Ons leven heeft dus geen zin? Ja, toch wel. Aan het einde van zijn boek breekt Gods Geest er door heen en krijgt Salomo het te zien: ‘Van alles wat gehoord is, is het einde van de zaak, vrees God, en houd Zijn geboden’. Niet alles is zinloos. Dát heeft blijvende waarde waar Christus centraal staat, waar er sprake is van bekering en overgave, waar we door Christus’ bloed worden gereinigd en voor eeuwig worden vrijgesproken,. Te weten Zijn eigendom te zijn, gekocht met Zijn bloed. Dat heeft eeuwigheidswaarde. Daarom vieren we straks Pasen. Dat medicijn staat helaas niet altijd in het middelpunt van de belangstelling. Het virus dat de wereldbevolking in haar greep houdt, wordt veelal als een groter probleem gezien dan het virus dat zonde heet. En toch gebeurt het: een doorbraak in een mensenleven, in een mensenhart. Ook in ons hart?
Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad
Sloop pastorie. Ja, het gaat er nu toch echt van komen. Afgelopen week zijn we gestart met het verwijderen van de struiken en bomen. Ook zijn de dakpannen verwijderd. Komende weken wordt er een aanvang gemaakt met het verwijderden van al het hout in de pastorie. Zodra we de sloopvergunning hebben wordt de pastorie gesloopt. Na de sloop wordt het perceel opgehoogd met grond en na het verkrijgen van de bouwvergunning wordt er zo spoedig mogelijk gestart met de bouw. Hierover zijn afspraken gemaakt met fa. De Zeeuw die de pastorie gaat bouwen. Wilt u komen helpen met slopen of een andere werkzaamheid, dan kunt u zich opgeven bij Arjan van Meijeren.
Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad