Mijn gedachten gaan terug naar de preek van zondagavond. Mozes wist waar het op aankomt. Als de Heere niet meegaat, kunnen we niet verder. Geldt dat ook voor ons? We weten niet wat het nieuwe jaar 2021 ons als gemeente, maar ook in ons persoonlijk leven, zal brengen. Het lijkt allemaal wat onzeker. Maar… de Heere God zegt tegen Mozes: ‘Moet mijn aangezicht meegaan om u gerust te stellen?’ Toen zei Mozes tegen Hem:’ Als Uw aangezicht niet meegaat, laat ons dan van hier niet verder trekken’. Als dat ons gebed is, kunnen we met vertrouwen het nieuwe jaar in. Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad
Ze hebben er vier. Alle vier zijn het jongens. Ruben, de oudste, is heel handig en knutselt graag. Dozen technisch lego zijn de pastorie al binnen gesjouwd. Dennis en Joas, de tweeling, zijn sportief. Liever een bal dan een boek. De oorspronkelijke aangelegde moestuin achter de pastorie is veranderd in een voetbalveld. David, met zijn zeven jaar de jongste, is anders. Hij is stil, meer een lezer en een denker. Mooi, die verschillen. Als ze woensdagmiddag uit school komen staat de gedekte tafel al klaar. Als de nodige boterhammen zijn verorberd, leest moeder het verhaal van de vijf wijze en vijf dwaze meisjes. Alle tien hebben ze een kruikje. Vijf zijn er vol en vijf half leeg. Een bekend verhaal. Na het eten gaan de jongens spelen. Als de koffie op is, loopt vader naar de kapstok. Hij wil een gemeentelid een bezoek brengen. Het is een al wat oudere vrouw die net uit het ziekenhuis is. Ze herstelt van een heupoperatie. Net als de predikant de deur uit wil gaan, komt David aangelopen. ‘Papa, wilt u voor mij een jerrycan meebrengen? Een jerrycan, wat bedoel je jongen? Nou, mama heeft vanmiddag toch gelezen dat we genoeg olie moeten hebben. Ik heb helemaal niets’. Met een tedere blik kijkt de predikant naar zijn kleine jongen. Hij hangt zijn jas weer aan de kapstok en legt zijn hand op het hoofd van de jongen. ‘Kom eens mee naar mijn kamer’. Hij neemt zijn jongste spruit op de knie en kijkt hem aan. ’David, die olie is de liefde tot de Heere Jezus. Hij is naar deze wereld gekomen om ons te zoeken en te redden. Als je veel van Hem houdt, wil je graag doen wat Hij van ons vraagt. Nu is Hij bij Zijn Vader in de hemel, maar Hij komt terug. En wij mogen ernaar uitzien dat Hij komt. Eens zullen we altijd bij Hem mogen zijn… Een half uurtje later huppelt David de studeerkamer uit en pakt een stripboek. En de predikant? Met tranen in de ogen vouwt hij de handen en dankt de Heere voor dat bijzondere onverwachte samenzijn, in zijn eigen huis, met zijn eigen kind. Een gouden moment. En de wat oudere vrouw? Zij moet tot de volgende dag wachten… Gemeente, hoe staat het met onze kruiken? Wij hebben net Kerst gevierd. Maar het blijft Advent. Kijken we met nog meer verlangen uit naar Zijn wederkomst dan dat we uitkijken naar het einde van het coronatijdperk?
Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad
Van harte Gods zegen toegewenst in het nieuwe jaar,
De kerkenraad
‘Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft’ (Joh. 3:16). Prof. Versteeg duidt deze tekst als ‘de openhartoperatie van God’. In deze woorden legt Jezus het hart van God open voor Nicodemus. Waarom doet de Heiland dit? Deze nachtdiscipel moet een keuze maken en wij met hem. De liefde van God is vlees en bloed geworden in Zijn eniggeboren Zoon. Hij gaf Hem uit liefde voor deze wereld. Deze liefde vraagt om een persoonlijk antwoord. Welk antwoord? Geloof in Hem, want buiten Hem is er geen leven. Gelooft u dat? Dat geloof wordt hoe dan ook zichtbaar. Nicodemus legt later samen met Jozef van Arimathea het lichaam van Jezus in het graf. Jezus had Gods hart zo wijd opengezet dat Nicodemus’ hart niet meer dicht kon blijven. Is ons hart ook open?
Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad
In crisistijd stellen we ons vaak de vraag: wat hebben we nog te verwachten? Hoe ziet de toekomst er uit? Zal het anders worden? Dat zijn ook de vragen die de tijd van Advent ons ingeeft. Welgelukzalig ben je als je Hem mag verwachten, Die nu nog zit aan de rechterhand van de Vader. Maar die komen zal! Wanneer? We weten het niet, maar zien er met sterk verlangen naar uit.
Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad