Navolging. Het christelijk leven is op veel manieren te omschrijven. Een omschrijving die er in het NT uitspringt is: navolging. Christen-zijn is Jezus volgen. Toen Jezus op aarde was, liep de ontmoeting die Hij met allerlei mensen had telkens weer uit op dat ene: “Volg Mij!”. Het gaat niet om het volgen van iets, maar op het volgen van Iemand. Niet het volgen van een idee of ideaal, maar het volgen van een Persoon. Dat volgen van Jezus heeft alles te maken met het leven hier en nu. Toch is navolgen van Jezus iets anders – en iets meer – dan nadoen van Jezus. Te denken valt aan een gids die bij een gevaarlijke expeditie in de bergen voorop gaat. Een groep onderzoekers volgt de gids. De mensen die achter de gids aankomen, gaan precies de zelfde weg als de gids, maar toch op een andere wijze. De gids wijst niet alleen de weg, Hij baant ook de weg. In de groep heeft de gids een eigen en unieke plaats. Navolging bevat drie elementen: Afhankelijkheid: als ze de gids uit het oog verliezen, lopen ze volkomen vast. Ze kunnen geen stap doen zonder de gids. Vertrouwen: mensen die een gids volgen doen dat in het vertrouwen dat de gids op de hoogte is van iedere bijzonderheid van het gebied war ze doorheen trekken. Gehoorzaamheid: mensen die op de aanwijzingen van de gids niet letten, zijn de gids en de weg in de kortste keren kwijt. Het volgen van Jezus is steeds weer luisteren naar Zijn stem. Elke zondag mogen we die horen. Bent u /jij er zondag ook weer? Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad