Afgelopen zondag was het de zondag van de vervolgde kerk en vrijdag was er de “nacht van gebed’. Er is gebeden voor de vervolgde broeders en zusters. Je wordt er dan als Nederlandse christenen bij bepaald dat het niet vanzelfsprekend is om vrij je geloof te belijden. Hoewel wij dankbaar zijn dat wij in ons land niet te maken hebben met vervolging, zult u ongetwijfeld de ervaring soms hebben als ‘vreemdeling’ in dit land te wonen. Je bent hier geboren, je kent de gebruiken en tegelijkertijd ben je anders als je in de Heere Jezus gelooft. Ik moet denken aan Naäman. Hij is niet alleen gereinigd van zijn melaatsheid, ook is hij veranderd in zijn gezindheid. Alleen voor de God van Israël wil hij nog offers brengen. En daarmee is Naäman een uitzondering in zijn land. Dat maakt hem ook burger van twee werelden. Ook Petrus noemt gelovigen in zijn eerste brief ‘bijwoners en vreemdelingen’. We mogen van Naäman leren dat het nauw luistert om de Heere te dienen in de wereld waarin we leven. De Heere Zelf wil ons richting geven hoe we als Zijn kinderen wel ίn de wereld, maar niet ván de wereld zijn. Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad