Zalig zij, die niet gezien hebben en toch geloven. (Johannes 20: 29b). De zeven zondagen tussen Pasen en Pinksteren hebben allemaal een naam gekregen in de geschiedenis van de kerk. Zo heet de eerste zondag na Pasen “Beloken Pasen”. Beloken is een oud woord voor “afgesloten”. De discipelen zijn bij elkaar in een afgesloten ruimte, zowel op de eerste Paasdag als de week erna. Johannes vertelt dat in hoofdstuk 20:19 van zijn evangelie en zegt erbij “uit vrees voor de Joden”. Ze waren door angst overvallen. Jezus durfde nogal wat te zeggen tegen de geestelijke machthebbers, maar dat was Hem slecht bekomen, het was zijn dood geworden. Bang als ze waren dat hun hetzelfde lot zou treffen, hebben ze zich terug getrokken. Ze hebben ramen en deuren gesloten. Dat was één vorm van afsluiting, maar er zijn er meer. Thomas sluit zich af voor de blijde boodschap van Jezus’ opstanding. Hij kan, hij wil het niet geloven. Misschien als hij Jezus zelf ziet en zijn verwondingen, dan, ja, dan wil hij wel meegaan met zijn vrienden. Ook de mannen die, teleurgesteld, weer terug gaan naar Emmaüs, zien de geweldige waarheid van de opstanding niet. Hun tranen vertroebelen hun blik. Pas als Jezus het brood met hen breekt en met hen bidt, springen ze op en gaan juichend terug naar Jeruzalem. Geloven wij het? Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad