‘Deze steen, die ik als gedenkteken overeind gezet heb, zal een huis van God zijn’. Ons dorp kent meerdere gedenktekens, monumenten. Ik denk daarbij aan het monument aan de Gijbelandsedijk bij ‘Boerenklaas’. Een verwrongen propeller en een oude vliegtuigmotor, opgegraven in de polder. Een herinnering aan de Canadese piloten die hun leven gaven om Nederland te bevrijden van de Duitse overheersers. Aan de Brandwijksedijk staat ook een monument: een twee eeuwen oud kerkgebouw. Als gemeente staan we de komende tijd stil bij de herdenking ‘200 jaar kerkgebouw’. Onze kerk is 200 jaar geleden herbouwd. Door weersinvloeden en de toen regelmatig voorkomende overstromingen waren de muren dermate aangetast, dat samenkomsten niet meer veilig waren. Er moest een nieuwe kerk gebouwd worden. 200 jaar geleden werd de eerste steen gelegd. Met dankbaarheid kijken we terug op de gemeenteavond van donderdag en de herdenkingsdienst van afgelopen zondag. Onze kerk is een monument van Gods trouw. Een stukje heilige grond in een gebroken wereld. In de preek ging het over Jacob die op de vlucht is. De Heere laat Zich in een droom aan Jacob zien. ’s Morgens richt hij een gedenksteen op. Zo mogen ook wij elke zondag God ontmoeten, in Zijn Woord, in een lied en gebed. Jacob had zijn broer bedrogen en gelogen tegen zijn blinde vader Izak. En toch… de Heere wijst hem niet af. Nee, Hij zegt: Ik zal je helpen, beschermen en je weer terugbrengen in je vaders huis. En dit niet vanwege Jacob, nee, maar vanwege de Heere Jezus. We leven in de lijdenstijd. Hij is gekomen om onze straf, ook die van Jacob, te dragen en te vergeven. De Heere is erop uit om ook mensen uit Brandwijk in het Verbond op te nemen. Ondanks onze tekortkomingen wil de Heere ons elke week weer ontmoeten. Op deze plek wordt het eeuwig zalig leven uitgedeeld. Voor velen is onze kerk een bijzondere plek: gedoopt, trouw beloofd, gehuild bij afscheid nemen, belijdenis gedaan, een tekst opgezegd op kinderkerstfeest, aan het avondmaal gegaan of misschien wel bevestigd tot ouderling, diaken of predikant. Als we hieraan denken, zal er verwondering, vreugde en intense dankbaarheid in ons hart naar boven komen en zullen we Hem loven en prijzen om Zijn grenzeloze liefde en trouw. Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad