Op 15 juni is overleden Teunis Arie Koorevaar. Theo woonde daar naast de boerderij waar hij is opgegroeid en veehouder was. Daar heeft hij vreugde beleefd met zijn vrouw en kinderen en zijn werk op de boerderij maar ook intens verdriet toen zijn zoon Jan-Willem overleed. Later kwamen er de zorgen om zijn eigen gezondheid. Lopen ging steeds moeilijker. De laatste jaren was hij aan huis gebonden. Dan zat hij op zijn vaste plek aan tafel veel te lezen in Christelijke lectuur en te luisteren naar kerkdiensten. Dit verrijkte zijn geest en hij had het vermogen dit vast te houden. Bij bezoeken aan hem, kwam al snel de Bijbel op tafel. Daarin stonden aantekeningen en kruisjes bij Bijbelteksten, psalmen of liederen die hem iets te zeggen hadden. Twee weken geleden werd Theo ivm longontsteking opgenomen in het ziekenhuis. Daar kamen complicaties bij. Zijn vrouw liet zien dat bij Psalm 63 ook een kruisje stond. Boven deze psalm staat: Verlangen naar God. Dat bleef uiteindelijk voor hem over. Hij zei: ‘Wat is nu eigenlijk het aardse leven? Het is maar een zucht. Het is zo voorbij.’ Na het lezen van Psalm 63 zei hij: ‘Het is goed. Ik kan sterven.’ Boven de rouwkaart staat Ps. 63:2 berijmd: Want beter dan dit tijdelijk leven is Uwe goedertierenheid. Afgelopen woensdag 21 juni hebben we Theo’s lichaam begraven. We denken aan zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen die achterblijven, en bidden of de Heere hen wil bijstaan en troosten in hun verdriet en rouw.