Op zondag 29 december 2019 overleed Jan Bos. Hij werd 89 jaar. Vele jaren woonde hij aan de Julianastraat 8. Jan groeide op in een kerkelijk meelevend gezin en was ook belijdend lid van onze kerkelijke gemeente. Jan Bos heeft een ingewikkeld leven achter de rug. Belijden en beleven van het geloof waren moeilijke dingen voor hem. Hij had hierin zijn karakter tegen. Hij heeft ook heel wat meegemaakt met zijn gezin. Een dochter is hem voor gegaan naar het graf en lange tijd heeft hij ook alleen gewoond. Contacten onderhouden met andere mensen kon hij eigenlijk niet goed. Jan was een eenzame man en leefde geheel op zichzelf. Toch mocht zijn buurman vlak voor zijn sterven de Bijbel openen. Samen hebben ze Ps. 23 gelezen en gebeden. Jan bedankte zijn buurman er hartelijk voor dat hij dit nog heeft willen doen. Zo mocht hij toch weer aan het einde van zijn leven zijn blik richten op de Goede Herder. Donderdag 2 januari heeft de begrafenis plaatsgevonden op de begraafplaats te Brandwijk.
Zeer onverwacht is uit het leven weggenomen ons gemeentelid dhr. Marius Mourik. Op 1 oktober jl. heeft hij zijn 85ste verjaardag nog mogen vieren. Hij maakte tot voor kort een hele vitale indruk. We verliezen in dhr. Mourik een trouw kerkganger, die niet zomaar zijn vaste plek onbezet liet. Hij is lange tijd hulpkoster, notabel en ouderling-kerkrentmeester geweest en verder diende hij de gemeente van Jezus Christus op praktische wijze, door zijn technische talenten in te zetten om allerlei klussen in en rond de kerk uit te voeren. Nog maar kortgeleden is zijn vrouw overleden. Dit was zwaar voor hem, maar hij probeerde moedig de draad weer op te pakken. Hij had daarbij veel steun van zijn kinderen en (achter)kleinkinderen. Wij condoleren Arie Dirk, Jeannette en hun kinderen en kleinkinderen, Wim en Lijnie en hun kinderen met het verlies van hun dierbare vader, opa en overgrootvader. ‘De eeuwige God zij u een woning, en van onder, eeuwige armen (Deut. 33: 27a). De begrafenis heeft plaats gevonden op dinsdag 15 okt. op de algemene begraafplaats te Brandwijk.
Op woensdag 28 aug. kwam er een einde aan het leven van Bep Rietveld. Ze werd 75 jaar. Het was een ingewikkeld en moeilijk leven. Nadat haar moeder alleen was komen te staan, waren ze erg op elkaar aangewezen. De dingen die ze kon, deed Bep met veel toewijding. Jarenlang werkte ze in de fietswinkel op de Vuilendam. Onlangs vertelde ze nog: “Het was er hard werken, maar ze waren erg goed voor me”. Ook in de zorg voor tante Cor was ze trouw. Echt contact maken vond Bep moeilijk. Bewust of onbewust sloot ze zich vaak wat af. Wat er echt diep van binnen in haar leefde, was moeilijk te doorgronden. Na het overlijden van haar moeder Bets, moest ze alleen verder. Het ging, maar eigenlijk ging het ook niet. Veel dank aan zus Mieke en broer Gijs met hun gezinnen. Als “engelen” waren ze rondom haar. Ze was in veel dingen afhankelijk. De laatste maanden ging het steeds iets minder met haar. Nog maar net verhuisd naar haar nieuwe huisje, moest ze naar Waerthove in Sliedrecht. Omdat zelfstandig wonen daarna geen optie meer was, werd ze overgebracht naar ‘Merlinge’ te Arkel. Ook daar vond ze het goed. Wat voor David gold in Ps. 139, gold misschien ook wel voor Bep: “HEERE, U doorgrondt en kent mij”.
De begrafenis heeft afgelopen maandag plaats gevonden op de begraafplaats te Brandwijk.
We leven mee met het gezin van Thomas en Irma Verhoef nu hun moeder en schoonmoeder uit Molenaarsgraaf toch nog zo plotseling is overleden. Op zo’n moment word je stil gezet bij de vergankelijkheid van het leven. Ook van ons leven. Het trooste jullie dat moeder zich een kind van God mocht weten! Daan, Esther en Mirjam, jullie zullen oma wel erg gaan missen. Als je verdriet hebt, denk er dan maar aan dat oma bij de Heere Jezus is. Daar heeft ze het goed. We denken ook aan de fam. Corrie en Theo Koorevaar, nu jullie een zus en schoonzus hebben verloren. Wij wensen u van harte Gods troostende nabijheid toe.
Op woensdag 26 juni is overleden mevr. Marry van Rees – Slagter. Ze mocht 91 jaar worden. Marry is opgegroeid in het Drentse Ruinen. Daar trouwde ze met Nijs van Rees uit de Alblasserwaard. Na een huwelijk van ruim 11 jaar overleed Nijs plotseling en bleef Marry achter met drie kinderen: Lammy, Harm Jan en Nijs. Later trouwde zij met Piet, de broer van Nijs. Het was een hele stap voor haar om vanuit het Drentse naar Brandwijk te verhuizen. Een heel andere streek en ook een ander kerkelijk leven. Toch wist ze zich aan te passen en was actief op school en met bezoekwerk bij de ouderen van de kerk. We kennen Marry als een blijmoedige gelovige, maar toch ook met een ernstig ondertoon. Ze kon samen met haar man Piet getuigen van haar Borg en Zaligmaker, de Heere Jezus Christus. Ze had een chronische ziekte en daardoor was haar leven broos. Dat besefte ze ook. Het kon zomaar afgelopen zijn. Piet, jullie waren een fijn stel, op bezoek komen bij jullie was geen straf. Jullie hadden elkaar ook hard nodig bij het ouder worden: u lette op haar en zij was u tot steun bij de operaties die u moest ondergaan. En nu is daar een einde aangekomen. Gelukkig laat de Bijbel ons niet onwetend over hen die ontslapen zijn. We hebben dat nog met u en de kinderen mogen lezen. Er is veel verdriet, maar ook Hoop en zekerheid. Wij wensen u en uw kinderen Lammy, Harm Jan en Krijna, Nijs en Linda en ook de kleinkinderen heel veel sterkte maar bovenal Gods rijke zegen toe. De begrafenis heeft maandag 1 juli plaatsgevonden in Brandwijk.