Vrijdag 16 september is in haar slaap overleden mevrouw Cornelia Wilhelmina Terlouw – Vuurens. Zij was 87 jaar oud. We condoleren haar kinderen en kleinkinderen hier heel hartelijk mee. Zij verliezen in haar een moeder en oma die erg veel van hen hield. Zoals op de kaart vermeld staat, was ze nog altijd de spil van de familie. Ze was dankbaar dat ze veel aanloop had van haar kinderen en kleinkinderen en sprak daar altijd in liefde over. Ook genoot ze erg van het plekje waar ze woonde. Het verlies van haar man 25 jaar geleden had een diep litteken achtergelaten, wat ze nog vaak aanroerde. Psalm 121: 1, wat hun trouwtekst was en ook boven haar kaart stond, hielp haar om haar hulp van God te verwachten. Samen met haar positieve karakter kon ze hier weer mee verder. Ondanks haar hoge leeftijd had ze nog het verlangen om naar de kerk te gaan. Sinds corona was ze met haar mobiel via de livestream met de dienst verbonden. De laatste maanden ging haar lichamelijke conditie achteruit en kwam ze via een opname in het ziekenhuis in Lingesteyn in Leerdam terecht, waar ik met haar mocht lezen Lucas 24: 13-32. Dit gedeelte gaat over de Emmaüsgangers. De twee mannen die op weg waren van Jeruzalem naar huis en bedroefd alle gebeurtenissen van de afgelopen dagen bespraken. De éne had een naam: Cleopas. De ander zijn naam wordt niet genoemd, daar kunt u, kun jij je eigen naam invullen. Jezus voegt zich bij hen en ze herkenden hem niet. Hij peilt hun gedachten waarom ze zo bedroefd zijn. Daarop legt hij hen al lopend de Schriften uit. Thuisgekomen nodigen ze Hem uit voor de maaltijd en wanneer Hij het brood breekt, worden hun ogen geopend. Mevrouw Terlouw mocht hiervan ook getuigen, vaak ook zingend. Hij draagt en beschermt mij in de laatste moeilijke weken, maar ook heel mijn leven door. Gods trouw is zo groot. (wijkouderling A. Mourik)