Wat was het heerlijk om als gemeente samen de opstanding van onze Heere Jezus te gedenken en te vieren in de diensten van afgelopen zondag. In Romeinen 3 en 4 schittert het geheim van Gods genade. Terwijl God rechtvaardig is in Zijn spreken, heeft Hij voorzien in de oplossing. De Heere Jezus heeft de straf gedragen, die op Hem gelegd was. Gods oordeel vanwege mijn zonden droeg Hij. Tot aan de dood aan het kruis heeft Gods Zoon geboet. Vrijwillig werd Hij als een lam ter slachting geleid. Voordat Hij de zonde ongestraft laat, straft Hij ze aan zijn eigen lieve Zoon. Dat heet genade. Een woord, waar een verloste zondaar levenslang genoeg aan heeft, zonder de diepte en reikwijdte te peilen. De Heilige Geest leert het ons: allen hebben gezondigd en missen de heerlijkheid van God… en worden om niet gerechtvaardigd. We krijgen het wonder niet klein. Dat hoeft ook niet. Want het pure christenleven leeft van verwondering. Vanwege God, Die Zijn uitgestoken hand in Christus aanbiedt. Om niet!