Schapen en lammeren. Een ouderling van een kerk in een dorpje op de Veluwe had naast koeien ook schapen op zijn boerderij. Toen hij op een zaterdag op het land kwam, zag hij negen dode lammeren in het gras liggen. Doodgebeten door een wolf. Het raakte hem diep. De volgende morgen vertelde hij in de kerkenraadskamer wat er gebeurd was. Alle broeders werden er stil van. Ook de predikant had zeer met deze broeder te doen. Heeft u ook nog schapen verloren, vroeg hij aan de ouderling. Maar dominee, antwoordde de ouderling, weet u dan niet dat een wolf nooit een schaap pakt als hij een lam kan krijgen? Ernstig keek hij de predikant aan. Het antwoord van deze broeder was een geestelijke les voor de dominee. De vorst der duisternis heeft immers zijn pijlen het meest gericht op de jongeren van de gemeente. In de eerstvolgende kerkenraadsvergadering kwam de dominee hier nog even op terug. Broeders, zei hij, laten we in de zorg voor onze gemeente toch zeker de jongeren van onze gemeente niet vergeten. Zij zijn misschien wel het meest kwetsbaar…
Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad